Rotterdam,
15
april
2015
|
12:52
Europe/Amsterdam

Reactie op berichtgeving over groutprobleem windmolens Prinses Amaliawindpark

Onder andere in de online nieuwsdienst Energeia en in de IJmuider Courant is aandacht besteed aan het Prinses Amaliawindpark en het fenomeen grout, een ontwerpfout waarmee honderden windmolens op zee van de eerste generatie windparken te maken hebben.

Bij de bouw van het Prinses Amaliawindpark is voor de fundering gebruik gemaakt van het door DNV GL gecertificeerde standaard ontwerp dat ruim tien jaar geleden gangbaar was in de off shore windindustrie. Het gaat er hierbij om dat het middelste deel van de molen, het deel tussen de fundering en de mast zelf, verzakt. Dit kan gebeuren omdat dit middenstuk, het zogeheten transitiedeel, bij de bouw over de fundering wordt geschoven en dan wordt vastgezet met grout, een cement lijm. De reden dat de toren van de windmolen niet simpelweg met een 'flens' vastgeschroefd werd aan de fundering is dat het toen nog niet mogelijk was om een fundering helemaal recht in de zeebodem te slaan. De mast moet echter wel recht staan, vandaar dat een transitiedeel wordt gebruikt om de mast daarboven precies recht te zetten. Door de krachten die de golven en de wind op de molen uitoefenen is, ondanks modelberekeningen, de hechting van de groutverbinding in de loop van de tijd verminderd en zijn lichte verzakkingen geconstateerd, variërend van millimeters tot enkele centimeters. Er is geen sprake van scheefstand van de molens of productieverlies.

Omdat het een ontwerpfout betreft, die tijdig moet worden hersteld om toekomstige schade of mogelijke onveilige situaties te voorkomen, heeft Eneco besloten alle windmolens van het Prinses Amaliawindpark te herstellen. Inmiddels zijn binnen het windpark 22 van de 60 windmolens hersteld, de overige 38 worden dit jaar hersteld. Met de reparatie wordt het probleem fundamenteel verholpen. De kosten voor dit herstel (totaal 47 mln. euro) komen voor rekening van Eneco omdat de aannemer niet verantwoordelijk was voor de deugdelijkheid van het ontwerp. Bovendien werd deze ontwerpfout niet gedekt door de verzekeringspolis. Een deel van deze kosten is al genomen in de jaren 2012-2014. Overigens heeft het groutprobleem niet geleid tot productieverlies en het Amaliawindpark heeft de afgelopen jaren een zeer voorspelbare hoge productie gekend.

Deze kinderziekte doet zich niet voor bij nieuwe generaties windparken op zee, zoals het in aanbouw zijnde windpark Eneco Luchterduinen, omdat inmiddels een verbeterd ontwerp wordt toegepast. Namelijk een flensverbinding ipv een groutverbinding. Inmiddels heeft off shore wind zich ontwikkeld tot een volwassen en bewezen technologie waarvan de kosten en risico’s inmiddels aanzienlijk zijn gedaald.